6 Ekim 2011 Perşembe

Hayyam der ki;


"Akılla bir konuşmam oldu dün gece;
Sana soracaklarım var, dedim,
Sen ki her bilginin temelisin,
Bana yol göstermelisin.
Yaşamaktan bezdim ne yapsam?
Birkaç yıl daha katlan dedi.
Nedir dedim bu yaşamak?
Bir düş, dedi; birkaç görüntü.
Evi barkı olmak nedir? dedim;
Biraz keyfetmek için
Yıllar yılı dert çekmek dedi.
Bu zorbalar ne biçim adamlar? dedim;
Kurt, köpek, çakal makal dedi.
Ne dersim bu adamlara, dedim;
Yüreksizler, kafasızlar, soysuzlar dedi.
Benim bu deli gönlüm, dedim,
Ne zaman akıllanacak?
Biraz daha kulağı burkukunca, dedi.
Hayyam'ın bu dertlerine ne dersin dedim;
Dizmiş altalta sözleri,
Hoşbeş etmiş derim, dedi.
Yalnız bilgili olmak değil adam olmak;
Vefalı mı değil mi insan ona bak.
Yücelerin yücesine yükselirsin
Halka verdiğin sözü tutarak.

Felek ne cömert aşagılık insanalara!
Han hamam, dolap değirmen hep onlsara,
Kendini satmayan adama ekmek yok:
Sen gel de yuh çekme böyle dünyaya!


Hiç yorum yok: