3 Mayıs 2011 Salı

Veee yine Bandista...Daima...

Bandista yeni albümü Daima ile yine karşımızda....Şimdi söz onların....



"
De Te Fabula Narratur'u, manifesto albümümüzü yayınlamamızın üzerinden tam iki yıl geçti. Özgürlük, eşitlik, dayanışma, adalet çağrı ve mücadelesinin içinde yer alma inadımız sürüyor. Güvencesiz çalışma koşulları ve sömürü devam ediyor, kapitalist saldırganlık had safhada, eğitim ve sağlık paraya havale edilmiş, yaşamımız satılıyor, mahallelerimiz mutenalaştırılıyor, ekolojik yıkım ve nükleer felaket gündelik hayata damga vuruyor, cinsiyetçilik ve ayrımcılık liberal maskesinin altında silikleşiyor, kolektivizm unutturuluyor, faşizm yükseliyor, şiddet olağanlaşıyor, inkâr politikaları işliyor, örgütlenmenin önü kesiliyor, halklar bombalanıyor, haklar ellerden alınıyor. Lakin dostlar, yoldaşlar, öğrenciler, dereler, iklim adaleti eylemcileri, kadınlar, lgbtt'ler, mülteciler, kâğıtsızlar ve sayılamazlar direniyor. Sınırsız, ulussuz, sürgünsüz bir dünyanın içinden, mazi, gelecek ve şimdiden gelen onlarca sesi duyuyoruz, hep birlikte haykırıyoruz; vardık, varız, varolacağız! Daima! "




Daima albümlerinin ilk parçası İnkarın şarkısı...bu arada tüm albümlerini http://tayfabandista.org/daima/# buradan indirebilirsiniz....





İnkârın Şarkısı
Nisan olmadı, güney yolunda hiç insan olmadı
Tarih tanıktı, o bile bir taraf olmadı
Halep’te, Şam’da, Beyrut’ta, Arjantin’de
Tanıdık bir şarkı çalmadı, hiç olmadı
Ocak olmadı, kan hâlâ hiç sıcak olmadı
Tarih tanıktı o bile bir utanç duymadı
Nice sokak, nice mevsim, nice toprakta
O zulüm, cinayet olmadı, hiç olmadı
Nice cesur, nice korkak, nice yoldaş
Faşistler elinde ölmedi, hiç olmadı!
söz: Bandista
müzik: Bandista
24 Nisan 1915’te Ermenilere yönelik başlayan ‘operasyon,’ Hrant Dink’in 1 Kasım 2004 tarihli Birgün gazetesi
köşe yazısında “Buna kimileri ‘Katliam,’ kimileri ‘Soykırım,’ kimileri ‘Tehcir,’ kimileri de ‘Trajedi’ diyor.
Atalarım Anadolu diliyle ‘Kıyım’ derdi... Ben ise ‘Yıkım’ diyorum” cümleleriyle anılıyordu. Yıkım, varlığını
çok iyi bildiğiniz, dilinizde, bedeninizde, hafızanızda, öfkenizde taşıdığınız bir şeylere yokmuş muamelesi
yapıldıkça, inkar edildikçe devam ediyor, taş üstünde taş kalmıyor ta ki “Gerçek hakem halklar ve onların
vicdanlarıdır. Benim vicdanımda ise hiçbir devlet erkinin vicdanı, hiçbir halkın vicdanı ile boy ölçüşemez”
diyerek inşaata başlayana kadar. Sınırsız, hudutsuz, sürgünsüz bir dünya şiarıyla yoldaşlarımızla, bazen fiziken
olamasa bile omuz omuza, adımlamaktayız dünyanın her bir sokağını, meydanını, ovasını, dağını. Tarihin sadece
geçmişe değil, bugüne ve geleceğe de dair olduğunu bazen acıyla da olsa tekrar tekrar deneyimleyerek.





2 yorum:

U Yeah dedi ki...

gidemediğim için nerdeyse vicdan azabı yaşadığım grup.

Spectre dedi ki...

ben 26 yaşımda tanıştım grupla ve konserlerine gitmeye başladım...sen de kaçırmış sayılmazsın...